W ubiegły czwartek (13.10.) w Miejsko-Gminnej Bibliotece Publicznej w Chociwlu odbyło się trzecia impreza z cyklu „Chociwelskie spotkania z przeszłością”.
Podczas spotkania poruszone zostały dwa główne tematy.
Pani Kinga Krasnodębska z Muzeum Narodowego w Szczecinie przeprowadziła wykład pt. Pasja Chociwelska – czołowe dzieło późnogotyckiego warsztatu zachodniopomorskiego. 
A także zaprezentowana została prezentacja multimedialna, przygotowana przez dra. hab. Pawłą Guta z Archiwum Państwowego w Szczecinie pt. Księga ławnicza Chociwla – źródło do dziejów miasta i Pomorza.

Znajdujące się w zbiorach szczecińskiego Muzeum a pochodzące z kościoła w Chociwlu rzeźby są obiektami powstałymi w drugiej połowie XV wieku. Niestety nie jest znany autor rzeźb niestety nie jest znany. W związku z tym badacze nadali mu nazwę urobioną od najsłynniejszego dzieła jakim jest właśnie grupa chociwelska. Zasłużona badaczka gotyckiej plastyki na Pomorzu Zofia Krzymuska-Fafius początkowo uważała że warsztat mieścił się w Kołobrzegu. Po dalszych analizach domniemaną lokalizację przesunęła w okolice Nowogardu. Badania sztuki średniowiecznej jest utrudnione z powodu dużego rozmieszczenia dzieł i wciąż potrzebnej inwentaryzacji w terenie, dzięki której wiele dociekań zostałoby zweryfikowanych.

Księgi miejskie, zwane też księgami ławniczymi ukrywają się pod nazwą Libri civitatis, hereditatim, scabinorum. W małych miastach prowadzono zazwyczaj jedną księgę zawierającą wpisy dotyczące własności miejskiej oraz spraw spornych i spraw karnych rozstrzyganych przez miejską ławę. Księgi miejskie są wyjątkowym źródłem do poznania funkcjonowania miasta i życia jego mieszkańców. Księga chociwelska, która znajduje się w zbiorach szczecińskiego Archiwum, prowadzona była w latach 1320-1567. Jest do dowód na to że dokument z 1338 r. nie świadczy o nadaniu praw miejskich Chociwlowi tylko je potwierdza. W takim razie miasto istniało znacznie wcześniej.

Księga miejska Chociwla składa się z 68 pergaminowych kart o szerokości 12 cm i długości 14 cm. W XIX wieku staje się własnością Pomorskiego Towarzystwa Historyczno-Archeologicznego w Szczecinie (Gesellschaft für pommersche Geschichte und Altertumskunde) i opracowana przez Hugona Lemckego (Das älteste Schöffenbuch von Freienwalde, „Baltische Studien” Bd. 32 (1882), s. 1–72).

Warto nadmienić że było to już trzecie spotkanie historyczne w Chociwlu. Na poprzednich spotkaniach omawiane były inne zagadnienia dotyczące miasta i obszaru Gminy Chociwel: kolonizacja wiejska, pomniki upamiętniające poległych, starożytne cmentarzysko kultury jastorfskiej w Długiem oraz architektura kościoła Matki Boskiej Bolesnej w Chociwlu. W najbliższym czasie odbędzie się kolejne spotkanie.

Spis ilustracji:

Il. 1. Grupa ukrzyżowania z Chociwla. Źródło: Zofia Krzymuska-Fafius, Studia nad rzeźbą średniowieczną na Pomorzu Zachodnim, Szczecin 2009, s. 228.

Il. 2. Księga ławnicza miasta Chociwel. Źródło: Sąsiedzi w Europie. Księstwo Pomorskie i Królestwo Polskie (1000- 1648), Kraków-Szczecin-Greifswald 2012, s. 170.